فرو ریختن . چکانیدن
فرو چکاندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فروچکاندن. [ ف ُ چ َ / چ ِ دَ ] ( مص مرکب ) فروریختن. چکانیدن :
به تیر مژه ز آهن فروچکاند خون
چنانکه میر به پولاد سنگ از دل سنگ.
به تیر مژه ز آهن فروچکاند خون
چنانکه میر به پولاد سنگ از دل سنگ.
فرخی.
کلمات دیگر: