محل شادی و خوشگذرانی
عشرتگاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عشرتگاه. [ ع ِ رَ ] ( اِ مرکب ) عشرتگه. محل شادی و خوشگذرانی. ( ناظم الاطباء ) :
از گلستان تا به عشرتگاه مستان میکشد
ذوق رنگ آمیزی گلهای رسوائی مرا.
از گلستان تا به عشرتگاه مستان میکشد
ذوق رنگ آمیزی گلهای رسوائی مرا.
میرزا رضی دانش ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: