شحذان. [ ش َ ح َ ] ( ع ص ) نیک راننده. ( منتهی الارب ). شَحذان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به شَحذان شود. || مرد گرسنه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).رجوع به شحذان شود. || سبک در کار خود. ( منتهی الارب ). سبک در کوشش خود. ( از اقرب الموارد ).
شحذان. [ ش َ ] ( ع ص ) مرد گرسنه. ( منتهی الارب ). شَحَذان. ( منتهی الارب ). || نیک راننده. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شَحَذان شود.
شحذان. [ ش َ ] ( ع ص ) مرد گرسنه. ( منتهی الارب ). شَحَذان. ( منتهی الارب ). || نیک راننده. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شَحَذان شود.