( صفت ) آنکه همیشه در غم و اندوه باشد پرورده غم .
غم پرورد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غم پرورد. [ غ َ پ َرْ وَ ] ( ن مف مرکب ) آنکه پیوسته در غم و اندوه باشد. غم پرور :
در باغچه عمر من غم پرورد
نه سرو نه سبزه ماند نه لاله و ورد
بر خرمن ایام من از غایت درد
نه خوشه نه دانه ماند نه کاه و نه گرد.
در باغچه عمر من غم پرورد
نه سرو نه سبزه ماند نه لاله و ورد
بر خرمن ایام من از غایت درد
نه خوشه نه دانه ماند نه کاه و نه گرد.
خاقانی.
کلمات دیگر: