<div class="boxBd">غمز کردن. [ غ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) سخن چینی کردن. سعایت. وشایت. ( تاج المصادر بیهقی ) : <br>مرا غمز کردند کان پرسخن <br>به مهر نبی و علی شد کهن.<div class="au">منسوب به فردوسی ( از چهارمقاله عروضی ).</div>غمز کردندش که اینجا کودکی است <br>نامد او میدان که در وهم شکی است.<div class="au">مولوی ( مثنوی ).</div></div>

غمز کردن. [ غ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) سخن چینی کردن. سعایت. وشایت. ( تاج المصادر بیهقی ) : مرا غمز کردند کان پرسخن به مهر نبی و علی شد کهن. منسوب به فردوسی ( از چهارمقاله عروضی ). غمز کردندش که اینجا کودکی است نامد او میدان که در وهم شکی است. مولوی ( مثنوی ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">۱ - ( مصدر ) سخن چینی کردن سعایت کردن ۲ - ( مصدر ) سرکسی را فاش کردن راز شخصی را آشکار نمودن .</div>

۱ - ( مصدر ) سخن چینی کردن سعایت کردن ۲ - ( مصدر ) سرکسی را فاش کردن راز شخصی را آشکار نمودن .

غمز کردن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا