عشقی که مبنای آن بر شهوت باشد در مقابل عشق معنوی و عشق روحانی
عشق جسمانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عشق جسمانی. [ ع ِ ق ِ ج ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عشقی که مبنای آن بر شهوت باشد. در مقابل عشق معنوی و عشق روحانی. ( فرهنگ فارسی معین ).
کلمات دیگر: