نام آلتی از آلات ساعت
صندوق ساعت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صندوق ساعت. [ ص َ ق ِ ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام آلتی از آلات ساعت. ( مفاتیح العلوم ). جعبه ای که دستگاه ساعت در آن قرار دارد و آن از فلز است یا چوب :
درین صندوق ساعت عمرها این دهر بیرحمت
چو ماهارند بر اشتر بدین گردنده پنگانها.
درین صندوق ساعت عمرها این دهر بیرحمت
چو ماهارند بر اشتر بدین گردنده پنگانها.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: