صنتع. [ ص ُ ت ُ ] ( ع ص ) میان کاواک از هر چیزی. ( منتهی الارب ). || شترمرغ خردسر یا سخت سرو همچنین است خر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || برآمده هر دو رخسار و هر دو ابرو و بزرگ پیشانی ، یا باریک درازرخسار. از لغات اضداد است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || جوان قوی. ( اقرب الموارد ). || خردگوش. ( مهذب الاسماء ).
صنتع
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: