غمگین بودن

غمگین بودن. [ غ َ دَ ] ( مص مرکب ) غمناک بودن. اندوهگین بودن :
مباش غمگین یک لفظ یاد گیر لطیف
شگفت و کوته لیکن قوی و بابنیاد.ور از من بدآگاهی آرد کسی
مباش اندرین کار غمگین بسی.وز آن پس فرستاد نزد پلاش
که از مرگ پیروز غمگین مباش.غم آن کسی خوردن آیین بود
که او بر غمت نیز غمگین بود.با نور ماه شب نبود تاری
با علم حق دل نبود غمگین.نیی آگه که گر غمگین نبودی
نبایستیت هرگز غمگساری.ز بهر آنچه کآید با توگر غمگین بوی شاید
ز بهر آنچه کایدر ماند خواهد چون بوی مغتم.