کلمه جو
صفحه اصلی

فرو زدودن

فرهنگ فارسی

زدودن . ستردن

لغت نامه دهخدا

فروزدودن. [ ف ُ زَ / زِ / زُ دو دَ ] ( مص مرکب ) زدودن. ستردن :
اکنون که از تو بنهفت آن بت رخ زدوده
آن به که مهر او را از دل فروزدایی.
ناصرخسرو.
اکنون مردم شوی گر از دل
دیوی بخرد فروزدایی.
ناصرخسرو.


کلمات دیگر: