صهابی. [ ص ُ بی ی ] ( ع ص ) جمل صهابی : اصهب اللون ؛ یعنی شتر که سپیدی وی را بسرخی آمیخته باشد. || پشم که سپیدی آنرا سرخی آمیخته باشد. || چیز بسیار که کم نشده باشد.الوافر الذی لم ینقص. ( اقرب الموارد ). || مردی که او را دفتر حساب نبوده باشد. ( منتهی الارب ). الرجل لادیوان له. ( اقرب الموارد ). || چهارپائی که صدقه آن نگرفته باشند. ( منتهی الارب ). النعم لم تأخذ صدقته. ( اقرب الموارد ). || سخت از هر چیزی. ( منتهی الارب ). الشدید. ( اقرب الموارد ).
صهابی
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: