کلمه جو
صفحه اصلی

صنقه

لغت نامه دهخدا

( صنقة ) صنقة. [ ص َ ن َ ق َ ] ( ع اِ ) زمین سنگلاخ سوخته درشت. ( منتهی الارب ).

صنقة. [ص َ ن َ ق َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ صانق. رجوع به صانق شود.

صنقة. [ ص َ ن ِ ق َ ] ( ع ص ) جمل صنقة؛ شتر دفزک و کلان و ناقةصنقة کذلک یا آن مخصوص به نر است. ( منتهی الارب ). دراقرب الموارد آنرا بفتح نون ضبط کرده و نویسد: جمل صَنَقَة؛ بزرگ سطبر و تا مبالغت را بود نه تأنیث.

صنقة. [ ص َ ن َ ق َ ] (ع اِ) زمین سنگلاخ سوخته ٔ درشت . (منتهی الارب ).


صنقة. [ ص َ ن ِ ق َ ] (ع ص ) جمل صنقة؛ شتر دفزک و کلان و ناقةصنقة کذلک یا آن مخصوص به نر است . (منتهی الارب ). دراقرب الموارد آنرا بفتح نون ضبط کرده و نویسد: جمل صَنَقَة؛ بزرگ سطبر و تا مبالغت را بود نه تأنیث .


صنقة. [ص َ ن َ ق َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ صانق . رجوع به صانق شود.



کلمات دیگر: