لنگیدن
فرو لنگیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فرولنگیدن. [ ف ُ ل َ دَ ] ( مص مرکب ) لنگیدن :
بمسجد خواند ار مؤذن چو کرکس زآن فرولنگی
دوی چون گرگ پویان گر به گرگان خواندت سلطان.
بمسجد خواند ار مؤذن چو کرکس زآن فرولنگی
دوی چون گرگ پویان گر به گرگان خواندت سلطان.
ناصرخسرو.
رجوع به لنگیدن شود.کلمات دیگر: