بازپس گیری آندلس. رِکُونکیستا (به اسپانیایی: Reconquista به معنای بازپس گیری)، جنبش استرداد یا سقوط آندلس، مجموعه ای از لشکرکشی های طولانی مدت مسیحیان اسپانیا و پرتغال در قرون وسطی به منظور بازپس گیری سرزمین های خود از موروهای مسلمانی بود که در اوایل سدهٔ هشتم میلادی بیشتر شبه جزیره ایبری را به اشغال خود درآورده بودند.
هرچند مسیحیان پیشتر در حدود سال ۷۱۸ و در نبرد کووادونگا با موروها درگیر شده بودند اما برای سه سده برتری با مسلمانان بود تا آنکه سرانجام در سدهٔ یازدهم و به دنبال فروپاشی اتحاد موروها و بروز احساسات ضد مسلمانی در پادشاهی های مسیحی نشین شمال اسپانیا، جنبش بازپس گیری قلمروهای از دست رفته از مسلمانان رسماً آغاز شد. چندین جنگ درگرفت و بیشتر شبه جزیره تا سدهٔ سیزدهم به دست مسیحیان افتاد. تنها امارت غرناطه در گرانادا در جنوب اسپانیا بود که هنوز در کنترل موروها قرار داشت و سبب شده بود تا آتش رکونکیستا هنوز شعله ور باشد. سرانجام آخرین پایگاه موروها نیز تا پایان سدهٔ پانزدهم توسط مسیحیان فتح شد و رکونکیستا به پایان رسید.
با پیروزی مسیحیان فرمانروایان اسپانیا بر یکنواختی مذهبی تأکید نمودند و بسیاری از موروها و یهودیان را از آن کشور اخراج کردند.
هرچند مسیحیان پیشتر در حدود سال ۷۱۸ و در نبرد کووادونگا با موروها درگیر شده بودند اما برای سه سده برتری با مسلمانان بود تا آنکه سرانجام در سدهٔ یازدهم و به دنبال فروپاشی اتحاد موروها و بروز احساسات ضد مسلمانی در پادشاهی های مسیحی نشین شمال اسپانیا، جنبش بازپس گیری قلمروهای از دست رفته از مسلمانان رسماً آغاز شد. چندین جنگ درگرفت و بیشتر شبه جزیره تا سدهٔ سیزدهم به دست مسیحیان افتاد. تنها امارت غرناطه در گرانادا در جنوب اسپانیا بود که هنوز در کنترل موروها قرار داشت و سبب شده بود تا آتش رکونکیستا هنوز شعله ور باشد. سرانجام آخرین پایگاه موروها نیز تا پایان سدهٔ پانزدهم توسط مسیحیان فتح شد و رکونکیستا به پایان رسید.
با پیروزی مسیحیان فرمانروایان اسپانیا بر یکنواختی مذهبی تأکید نمودند و بسیاری از موروها و یهودیان را از آن کشور اخراج کردند.
wiki: امیرنشین گرانادا در گرانادا در جنوب اسپانیا بود که هنوز در کنترل موروها قرار داشت و سبب شده بود تا آتش رکونکیستا هنوز شعله ور باشد. سرانجام آخرین پایگاه موروها نیز تا پایان سدهٔ پانزدهم توسط مسیحیان فتح شد و رکونکیستا به پایان رسید.
با پیروزی مسیحیان فرمانروایان اسپانیا بر یکنواختی مذهبی تأکید نمودند و بسیاری از موروها و یهودیان را از آن کشور اخراج کردند.
مسلمانان در سدهٔ هشتم میلادی به سرعت مناطقی را که اسپانیا و پرتغال امروزی را تشکیل می دهند به اشغال خود درآوردند. آنان که بیشتر متشکل از بربرهای شمال آفریقایی بودند که توسط اعراب رهبری می شدند در نخستین یورششان در ۷۱۱ توانستند وارد شبه جزیره ایبری شوند و تا ۷۱۶ تقریباً بیشتر آن به جز مناطق کوهستانی استوریاس و دره های جنوبی کوه های پیرنه را در کنترل خود گرفتند. همچنین آنان تا ۷۳۲ توانستند تا عمق خاک فرانسه نفوذ کنند اما شارل مارتل توانست آنان را طی نبردی در تور به عقب براند.
با پیروزی مسیحیان فرمانروایان اسپانیا بر یکنواختی مذهبی تأکید نمودند و بسیاری از موروها و یهودیان را از آن کشور اخراج کردند.
مسلمانان در سدهٔ هشتم میلادی به سرعت مناطقی را که اسپانیا و پرتغال امروزی را تشکیل می دهند به اشغال خود درآوردند. آنان که بیشتر متشکل از بربرهای شمال آفریقایی بودند که توسط اعراب رهبری می شدند در نخستین یورششان در ۷۱۱ توانستند وارد شبه جزیره ایبری شوند و تا ۷۱۶ تقریباً بیشتر آن به جز مناطق کوهستانی استوریاس و دره های جنوبی کوه های پیرنه را در کنترل خود گرفتند. همچنین آنان تا ۷۳۲ توانستند تا عمق خاک فرانسه نفوذ کنند اما شارل مارتل توانست آنان را طی نبردی در تور به عقب براند.
wiki: بازپس گیری اندلس