بازبینه پیش از پرواز

در هوانوردی، بازبینه پیش از پرواز فهرستی از کارهایی است که باید توسط خلبان و خدمه پرواز پیش از برخاست هواپیما انجام شوند. هدف از انجام این کار، بهبود ایمنی پرواز است که با اطمینان از فراموش نشدن کارهای مهم انجام می شود. انجام ندادن بازرسی درست پیش از پرواز با استفاده از بازبینه، دلیل مهمی برای سوانح و حوادث هوایی است.
گشت (هوانوردی)
قفل سطوح کنترل پرواز و درها
بازخوانی یک بازبینه نشان داد که در سانحه سقوط گلف استریم ۴ در ۳۱ مه ۲۰۱۴ قفل سطوح کنترل پرواز و درها، فعال بوده است. ستاد ملی ایمنی حمل و نقل ایالات متحده آمریکا داده ها را از ضبط کننده هواپیما بارگیری کرد و دریافت که در ٪۹۸ از ۱۷۵ برخاست های پیشین آن هواپیما، کنترل پرواز به طور کامل انجام نشده است. انجمن هوانوردی تجاری ملی ۱۴۳،۷۵۶ پرواز ۳۷۹ جت تجاری را بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ بررسی کرد و دریافت که ٪۱۵/۶ چک های کنترل پرواز تنها به صورت جزئی بوده و در ٪۲/۰۳ پروازها هیچ بررسی پیش از پروازی انجام نشده است.
بر پایه پژوهش گر و نویسنده آتول گاوانده، مفهوم "بازبینه پیش از پرواز" نخستین بار توسط مدیران و مهندسان بوئینگ مطرح شد. آنان پس از مرگ دو خلبان در سانحه سقوط پیش نمونه بوئینگ بی-۱۷ فلایینگ فورترس (که بعدها "مدل ۲۹۹" نام گذاری شد) در پایگاه نیروی هوایی رایت-پترسون در دیتون، اوهایو در سال ۱۹۳۵ (میلادی) این مفهوم را تعریف کردند. بررسی ها نشان دادند که خلبان ها فرموش کرده بودند قفل سطوح کنترل پرواز و درها را غیر فعال کنند. مجله لایف جزئیات مفصل این سانحه و بازبینه آن را در ۲۴ اوت ۱۹۴۲ (میلادی) منتشر کرد.