مهدوم

( اسم ) بنای شکسته و ویران

(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) بنای شکسته و ویران .

مهدوم. [ م َ ] ( ع ص ) ویران شده. خراب شده. با زمین برابرشده. ( ناظم الاطباء ). بنای شکسته و ویران. ( آنندراج ).
- مهدوم ٌعلیهم ؛ زیرآواررفتگان. به آوارمردگان : فی حکم الغرقی و المهدوم علیهم. ( از یادداشتهای مؤلف ).
- مهدوم کردن ؛ منهدم کردن.
|| شیر خفته و ستبرشده. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).

ویران، خراب.