بازدارنده های پروتئازوم (انگلیسی: Proteasome inhibitors) گروهی از داروها هستند که کارشان، مهار عملکرد پروتئازوم هاست. (مجموعه های پروتئینی ای که کارشان حذف پروتئین های غیرضروری یا آسیب دیده در سلول است)
این گروه از داروها، هم اکنون در دست پژوهش و بررسی برای درمان سرطان هستند و سه تای آنها برای درمان مولتیپل میلوما مورد پذیرش واقع شده است.
نخستین بازدارندهٔ غیر پپتیدی پروتئازوم که کشف شد، مادهٔ طبیعی لاکتاسیستین بود. برخی دیگر از بازدارندهٔ پروتئازوم عبارتند از: دی سولفیرام، اپی گالوکتشین گالات، سالینوسپرامید آ، اپوکسومایسین و بتا-هیدروکسی بتا-متیل بوتیریک اسید (درون جانداری).
این گروه از داروها، هم اکنون در دست پژوهش و بررسی برای درمان سرطان هستند و سه تای آنها برای درمان مولتیپل میلوما مورد پذیرش واقع شده است.
نخستین بازدارندهٔ غیر پپتیدی پروتئازوم که کشف شد، مادهٔ طبیعی لاکتاسیستین بود. برخی دیگر از بازدارندهٔ پروتئازوم عبارتند از: دی سولفیرام، اپی گالوکتشین گالات، سالینوسپرامید آ، اپوکسومایسین و بتا-هیدروکسی بتا-متیل بوتیریک اسید (درون جانداری).
wiki: بازدارنده پروتئازوم