بازجوانی رودخانه در علم ژئومورفولوژی به فرایندی گفته می شود که یک رودخانه در پاسخ به پایین رفتن سطح اساس خود شروع به حفر و فرسایش بستر خود می کند.
کاهش بار رسوبی
افزایش رواناب بر اثر افزایش بارندگی
افزایش حجم جریان بر اثر پیوستن آبراهه های جدید
مناطق بازجوان شده معمولاً دارای چشم انداز پیچیده ای هستند زیرا باقی مانده چشم اندازهای قبلی به صورت محلی حفظ شده اند. ممکن است بخش هایی از دشت های سیلابی به صورت پادگانه هایی بریده شده در امتداد کانال رودخانه باقی بماند. آبراهه های پیچان رودی اغلب به شکل رود فرسوده در می آیند، در نتیجه آثار سیستم رودخانه ای قدیمی در دره های پر شیب V شکل به همراه سیستم های رودخانه ای جدیدتر یافت می شود.
رود نیل نمونه ای از یک رود بازجوان شده است که در زمان خشک شدن دریای مدیترانه در اواخر دوره میوسن بازجوان شده است. در آن زمان سطح اساس این رود از سطح دریا تا حدود ۲ مایل نسبت به سطح آب های آزاد پایین رفت. در نتیجه پایین رفتن سطح اساس رود نیل، این رودخانه بستر خود را در اطراف اسوان تا چند صد متر پایین تر از سطح دریا و حدود ۲۴۳۰ متر (۸۰۰۰ فوت) پایین تر از سطح دریا در قاهره حفر کرد. پس از پرآب شدن دوباره دریای مدیترانه، تنگه ها و بسترهای بریده شده توسط رود نیل به تدریج با لای پر شد.
بازجوانی رودخانه ممکن است در نتیجه عوامل طبیعی پویا، تغییرات سطح آب های آزاد یا ایزوستازی روی دهد. همه این عوامل باعث می شوند تا رودخانه با افزایش انرژی پتانسیل گرانشی با سرعت بیشتری بستر خود را به طور عمودی حفر کند. این وضعیت باعث ایجاد عوارضی مانند پیچان رود بریده، پادگانه های رودخانه ای به وجود آمده از دشت های سیلابی قدیمی و نقاطی می شود که رود به صورت ناگهانی با سرعت بیشتری جریان می یابد.
کاهش بار رسوبی
افزایش رواناب بر اثر افزایش بارندگی
افزایش حجم جریان بر اثر پیوستن آبراهه های جدید
مناطق بازجوان شده معمولاً دارای چشم انداز پیچیده ای هستند زیرا باقی مانده چشم اندازهای قبلی به صورت محلی حفظ شده اند. ممکن است بخش هایی از دشت های سیلابی به صورت پادگانه هایی بریده شده در امتداد کانال رودخانه باقی بماند. آبراهه های پیچان رودی اغلب به شکل رود فرسوده در می آیند، در نتیجه آثار سیستم رودخانه ای قدیمی در دره های پر شیب V شکل به همراه سیستم های رودخانه ای جدیدتر یافت می شود.
رود نیل نمونه ای از یک رود بازجوان شده است که در زمان خشک شدن دریای مدیترانه در اواخر دوره میوسن بازجوان شده است. در آن زمان سطح اساس این رود از سطح دریا تا حدود ۲ مایل نسبت به سطح آب های آزاد پایین رفت. در نتیجه پایین رفتن سطح اساس رود نیل، این رودخانه بستر خود را در اطراف اسوان تا چند صد متر پایین تر از سطح دریا و حدود ۲۴۳۰ متر (۸۰۰۰ فوت) پایین تر از سطح دریا در قاهره حفر کرد. پس از پرآب شدن دوباره دریای مدیترانه، تنگه ها و بسترهای بریده شده توسط رود نیل به تدریج با لای پر شد.
بازجوانی رودخانه ممکن است در نتیجه عوامل طبیعی پویا، تغییرات سطح آب های آزاد یا ایزوستازی روی دهد. همه این عوامل باعث می شوند تا رودخانه با افزایش انرژی پتانسیل گرانشی با سرعت بیشتری بستر خود را به طور عمودی حفر کند. این وضعیت باعث ایجاد عوارضی مانند پیچان رود بریده، پادگانه های رودخانه ای به وجود آمده از دشت های سیلابی قدیمی و نقاطی می شود که رود به صورت ناگهانی با سرعت بیشتری جریان می یابد.
wiki: بازجوانی رودخانه