طبن . [ طَ ب َ ] (ع اِمص ) زیرکی . (منتهی الارب ). طبانة و طبانیة و طبونة مثله . (آنندراج ).
طبن . [ طَ ب ِ ] (ع ص ) زیرک . دانا. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
طبن . [ طِ ب َ ] (ع اِ) ج ِ طبنة. (منتهی الارب ).
طبن . [ طُ ] (ع اِ) ج ِ طبنة.
طبن . [ طُ / طِ ب ُن ن ] (اِخ ) شهری در مغرب از سرزمین زاب که در منتهی الیه و پایان بلاد مغرب واقع است وگروهی از اعلام از این شهر برخاسته اند. و منسوب بدان طبنی است . (سمعانی ورق 367 ب ). رجوع به طبنة شود.
طبن . [طُ ] (ع اِ) طنبور. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). || رباب . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
طبن . [ طَ ] (ع اِ) گروه بسیار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). یقال : ماادری ای الطبن هو؛ ای اَی ّالناس هو. (منتهی الارب ).
طبن . [ طَ ] (ع مص ) طبانة. طبانیة. طبونة. زیرک شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). دانا گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
طبن . [ طَ / طَ ب َ ] (ع مص ) فروپوشیدن آتش را تا نمیرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آتش در زیر خاکستر پنهان کردن تا نمیرد. (تاج المصادر بیهقی ).
طبن . [ طَ / طِ / طُ ب َ ] (ع اِ) بازیی است مر عربان را که بفارسی سدره نامند، و آن خطوطی است که بر زمین کشند. || مرداری که آنرا در دام کرکس و ددان اندازند برای صید. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
