عباسعلی کیوان قزوینی

عباسعلی کیوان قزوینی، عباس بن اسماعیل بن علی بن معصوم شاهزاده منصورالملک صفوی، ملقب به «منصورعلی شاه» در عصر روز چهارشنبه بیست و چهارم ذیحجه سال ۱۲۷۷ هجری قمری (دوازدهم تیر ماه ۱۲۳۹ هجری شمسی برابر سوم ژوئیه ۱۸۶۲ میلادی و ۱۲۳۰ یزد گردی) در قزوین متولد شد..
کیوان قزوینی در لغت نامه دهخدا
حاج ملا عباس علی کیوان قزوینی، مجله وحید
راسخون،معرفی مشاهیر
شیخ سیار و مدعی قطبیت (بر سر مقام قطبیت وی اختلاف نظر وجود دارد، در برخی منابع وی را قطب خوانده و در برخی منابع خیر) فرقه های مختلف دراویش.وی از نوادگان شاه عباس صفوی و دارای نفوذ فراوان در خانقاه ها و از جمله پشتیبانان بزرگ زبان فارسی (تألیف کتب مذهبی علاوه بر زبان عربی به زبان فارسی وترجمه قرآن به زبان فارسی) در دوران افول فرهنگی قاجار بود.وی که هرگز نتوانست یک مذهب را به عنوان مذهب خود ارائه دهد (پس از ۸۰ روز مباحثه دربارهٔ برتری اسلام و مذهب شیعه دوازده امامی با معتقدان دیگر ادیان و مذاهب، عزلت گزید)،" پیشوای میلیون ها شیعه (شیعه خانقاهی نه حوزوی) در آن روز گار بود." کیوان در نجف نزد میرزای شیرازی و آیت الله حاج میرزا حبیب الله رشتی و آیت الله حاج شیخ زین العابدین مازندرانی درس گرفت و از طریق اخباری و اصولی اجازه اجتهاد گرفت. در بیست و نه سالگی رساله عملی به فارسی و عربی نگاشت و فارسی را منتشر ساخت.آیت الله حاج میرزا حبیب الله رشتی به کیوان لقب آیت الله اعطاء کرد اما کیوان هرگز از این عنوان استفاده نکرد و در سال ۱۳۰۹ هجری قمری در سفر به مکه در چند سلسله تصوفی داخل گشت و در سال ۱۳۱۲ هجری قمری از کربلا به بیدخت رفت و به ملاسلطان گنابادی (قطب گنابادی ها) پیوست که بعدها از آن ها جدا شد
وی ۴ همسر رسمی داشت. شاخص نوادگان وی مرتضی کیوان است. پس از عزلت کیوان، منصورزاده یکی از فرزندان کیوان (از همسر همدانی وی) که در همدان دکان خرازی داشت از طرف گنابادی ها حق نماز یافت و گفته می شود به تحریک گنابادی ها منصورزاده و مادرش سه مرتبه کیوان را مسموم نمودند. ."
وی بیش از ۱۴۰ جلد کتاب ترجمه، تدوین، تفسیر یا نوشته است که مهم ترین آن ها تفسیر حقایق وی است از این بین ۳۰ جلد آن به چاپ عمده رسیده است. زندگی نامه وی به نام زندگی عباس علی کیوان به دست شاگردانش نوشته شده است. کیوان با زراعت و تجارت امرار معاش می کرد و با فروش خانه و زمین، آثار خود را به چاپ می رساند و غلط گیری کتابهایش را شخصاً انجام می داد. وی هریک از آثار منتشر شده خود را به کتابخانه های عمومی ایران و از طریق محمد کیوان قزوینی برای کتابخانهٔ ملی پاریس و برخی از فضلای مقیم برلین، از جمله کاظم زاده ایرانشهر، می فرستاد. بلوشه، کتابدار بخش زبان های شرقی کتابخانهٔ پاریس، نیز با ارسال نامه ای وی را به تدوین آثاری دیگر ترغیب کرده بود. "

[ویکی شیعه] عباسعلی کیوان قزوینی (۱۲۷۷-۱۳۵۷ق)، عالم روحانی شیعه، مفسر، واعظ، صوفی سابق سلسلۀ گنابادیه و منتقد تصوف بود. وی پس از دریافت اجازه اجتهاد از علمای اصولی و اخباری، به سلسله های صوفیان شیعی روی آورد اما دیری نپایید که از این طریقت روی گرداند و پس از ۸۰ روز مباحثه دربارۀ برتری اسلام و مذهب شیعه دوازده امامی با معتقدان دیگر ادیان و مذاهب، عزلت گزید.
کیوان دارای تألیفات بسیاری است. او بیش از همه به تفسیر قرآن پرداخت. وی در دوران ارادت به مشایخ گنابادیه، آثاری از جمله تصحیح تفسیر بیان السعادة و شرح رباعیات خیام را نگاشت. از مهم ترین آثار وی پس از جدایی از تصوف رسمی می توان به رازگشا اشاره کرد.
رویگردانی او از تصوف مخالفت هایی را در پی داشت و سبب شد که وی را متمایل به بهائیت و وهابیت معرفی کنند.