باده مست کننده
باده ٔ مست
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باده مست. [ دَ / دِ ی ِ م َ ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) باده مست کننده :
آنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است و گر باده مست.
آنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است و گر باده مست.
حافظ.
کلمات دیگر: