از شاعران بادن است
بادنی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بادنی. [ دَ ] ( ص نسبی ) منسوب به بادن که قریه ای است از قرای بخارا. ( سمعانی ).
بادنی. [ دَ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن حسن بن جعفربن غزوان بادنی بخاری. متوفی درسال 267. از شاعران بادن بود. ( از معجم البلدان ).
بادنی. [ دَ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن حسن بن جعفربن غزوان بادنی بخاری. متوفی درسال 267. از شاعران بادن بود. ( از معجم البلدان ).
بادنی . [ دَ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن حسن بن جعفربن غزوان بادنی بخاری . متوفی درسال 267. از شاعران بادن بود. (از معجم البلدان ).
بادنی . [ دَ ] (ص نسبی ) منسوب به بادن که قریه ای است از قرای بخارا. (سمعانی ).
کلمات دیگر: