می دادن
باده دادن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باده دادن. [ دَ / دِ دَ ] ( مص مرکب ) می دادن. شراب دادن. ساقیگری :
بیاد مهربانان عیش میکرد
گهی میداد باده گاه میخورد.
بیاد مهربانان عیش میکرد
گهی میداد باده گاه میخورد.
نظامی.
رجوع به آنندراج شود.کلمات دیگر: