کنایه از قائم مقام کسی بودن
جای کسی گرفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جای کسی گرفتن. [ ی ِ ک َ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از قائم مقام کسی بودن. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). در مسکن آنکس نشستن. ( ناظم الاطباء ). جای کسی نگه داشتن :
گل مرتبه عارض جانانه نگیرد
جای لب ساقی لب پیمانه نگیرد.
گل مرتبه عارض جانانه نگیرد
جای لب ساقی لب پیمانه نگیرد.
صائب ( از بهار عجم ) ( آنندراج ).
رجوع به جای کسی نگه داشتن شود.کلمات دیگر: