باده ٔ ناب

باده خالص باده صاف

باده ناب. [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) باده خالص. باده صافی :
ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب
که بوی باده مدامم دماغ تر دارد.