باده انداختن

می گساردن باده خوردن

باده انداختن. [ دَ / دِ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) می گساردن. شراب خوردن. می خوردن :
رودکی چنگ برگرفت و نواخت
باده انداز کو سرود انداخت.