باده سرخ
باده ٔ شفقی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باده شفقی. [ دَ / دِ ی ِ ش َ ف َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب سرخ برنگ شفق. میرزا صائب گوید :
قسم بساقی کوثر که از شراب گذشتم
ز باده شفقی همچو آفتاب گذشتم.
قسم بساقی کوثر که از شراب گذشتم
ز باده شفقی همچو آفتاب گذشتم.
( از آنندراج ).
کلمات دیگر: