کلمه جو
صفحه اصلی

باده ٔ شبگیر

فرهنگ فارسی

صبوحی

لغت نامه دهخدا

باده شبگیر. [ دَ / دِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی صبوحی. حافظ گوید :
عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نبود باده پرست.
( از آنندراج ).


کلمات دیگر: