( صفت ) نوازند. تال
تال زن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تال زن. [ زَ ] ( نف مرکب ) نوازنده تال. ( آنندراج ) :
دهم نسبت تال زن با صبا
که این نافه سایست و آن نغمه سا.
دهم نسبت تال زن با صبا
که این نافه سایست و آن نغمه سا.
ظهوری ( از آنندراج ).
رجوع به تال ( ساز ) شود.کلمات دیگر: