کلمه جو
صفحه اصلی

ابن بجره

لغت نامه دهخدا

ابن بجره. [ اِ ن ُ ب ُ رَ ] ( اِخ ) کنیت عبداﷲبن عمربن بجره قرشی عدوی. یکی از اصحاب رسول صلوات اﷲعلیه. || نام خماری بطائف.

ابن بجره. [ اِ ن ُ ب َ ج َ رَ ] ( اِخ ) کنیت شبیب بن بجره که با ابن ملجم مرادی در قتل امیرالمؤمنین علی علیه السلام همدست بوده است.

ابن بجره . [ اِ ن ُ ب َ ج َ رَ ] (اِخ ) کنیت شبیب بن بجره که با ابن ملجم مرادی در قتل امیرالمؤمنین علی علیه السلام همدست بوده است .


ابن بجره . [ اِ ن ُ ب ُ رَ ] (اِخ ) کنیت عبداﷲبن عمربن بجره ٔ قرشی عدوی . یکی از اصحاب رسول صلوات اﷲعلیه . || نام خماری بطائف .



کلمات دیگر: