شراب خوار
باده گیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باده گیر. [ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) شراب خوار. می خوار. میگسار.شرابخواره. باده نوش. باده خوار. باده کش :
نیک عیبی دارم و آنست عیبم کز خرد
نیستم لت خوارگیر و قمْرباز و باده گیر.
نیک عیبی دارم و آنست عیبم کز خرد
نیستم لت خوارگیر و قمْرباز و باده گیر.
سنایی.
کلمات دیگر: