میکده
باده خانه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باده خانه. [ دَ /دِ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) می خانه. میکده :
عقل اگر در میانه کشته شود
دیت از باده خانه بستانیم.
کو راه باده خانه که جویای باده ایم.
عقل اگر در میانه کشته شود
دیت از باده خانه بستانیم.
خاقانی ( از آنندراج ).
ما هم بباده همدم خاقانییم و بس کو راه باده خانه که جویای باده ایم.
خاقانی.
کلمات دیگر: