۱ - ( صفت ) نگارند. جواهر زینت دهند. گوهر . ۲ - مزین بجواهر مرصع گوهر نشانده : تاجی گوهر نگار بر سر نهاد .
گهر نگار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گهرنگار. [گ ُ هََ ن ِ ] ( ن مف مرکب ) مخفف گوهرنگار :
زگوهر است شها روی تیغ تو بنگار
گهرنگار بدست گهرنثار تو باد.
زگوهر است شها روی تیغ تو بنگار
گهرنگار بدست گهرنثار تو باد.
سوزنی.
رجوع به گوهرنگار شود.کلمات دیگر: