رهزا. [ رَ ] ( اِخ ) شعبه ای از طایفه عالی انور هفت لنگ. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 74 ). رجوع به طایفه عالی انور شود.
رهزا
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
(لری؛ روستای سردره، صیدون، باغملک) در اصل رهزاد. زادۀ راه؛ در راه زاییده شده. || نام طایفه ای از ایل بزرگ بهمئی که در شهر صیدون و روستای سردره زندگی می کنند.
کلمات دیگر: