( رهصة ) رهصة. [ رَ ص َ ] ( ع اِ ) سودگی سم ستور از سنگ و جز آن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). آب که در سم ستور افتد. ( مهذب الاسماء ). رجوع به رهسة و رهص و صبح الاعشی ج 2 ص 28 شود.
رهصه
لغت نامه دهخدا
رهصة. [ رَ ص َ ] (ع اِ) سودگی سم ستور از سنگ و جز آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آب که در سم ستور افتد. (مهذب الاسماء). رجوع به رهسة و رهص و صبح الاعشی ج 2 ص 28 شود.
کلمات دیگر: