ابن سید مهدی بن حسن بن احمد حسینی حلی فقیه اصولی ادیب شاعر متولد در حله اوراست حاشیه بر رسائل شیخ مرتضی انصاری و بر شرح لمعه و مقدمه الواجب و دیوان شعر
حسین قزوینی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حسین قزوینی. [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن معصوم بن میر فصیح حسینی تبریزی. درگذشته 1207 هَ. ق. 1793 م. استاد بحرالعلوم درگذشته 1212 هَ. ق. او راست : اختیارالمذهب و جز آن. ( ذریعه ج 1 ص 180 و 366 و 373 ) ( روضات ص 183 ) ( نجوم السماء ص 217 ) ( اعلام زرکلی ج دوم ص 247 ). و رجوع به قزوینی حسین شود.
حسین قزوینی. [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن حسن بن معصوم قزوینی شیرازی متخلص به «حسینی ». متوفی 1249 هَ. ق. او راست : دو مثنوی «اشترنامه » و «الهی نامه » و جز آنها. ( ذریعه ج 2 ص 284 و ج 7 ص 257 ).
حسین قزوینی. [ ح ُس َ ن ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن محمدبن حسین مکنی به ابوعلی شاعر است و دیوان دارد. ( هدیة العارفین ج 1 ص 332 ).
حسین قزوینی. [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ] ( اِخ ) ابن سید مهدی بن حسن بن احمد حسینی حلی فقیه اصولی ادیب شاعر. متولد در حله 1268 هَ. ق. 1852/ م. و متوفی در 21 ذیحجه 1325 هَ. ق. 1908/ م. او راست : حاشیه بر رسائل شیخ مرتضی انصاری و بر شرح لمعه و«مقدمةالواجب » و دیوان شعر. ( اعیان الشیعه ج 27 ص 290 ) ( شعراء الحله خاقانی ج 2 ص 123 ) ( معجم المؤلفین ).
حسین قزوینی. [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن حسن بن معصوم قزوینی شیرازی متخلص به «حسینی ». متوفی 1249 هَ. ق. او راست : دو مثنوی «اشترنامه » و «الهی نامه » و جز آنها. ( ذریعه ج 2 ص 284 و ج 7 ص 257 ).
حسین قزوینی. [ ح ُس َ ن ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن محمدبن حسین مکنی به ابوعلی شاعر است و دیوان دارد. ( هدیة العارفین ج 1 ص 332 ).
حسین قزوینی. [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ] ( اِخ ) ابن سید مهدی بن حسن بن احمد حسینی حلی فقیه اصولی ادیب شاعر. متولد در حله 1268 هَ. ق. 1852/ م. و متوفی در 21 ذیحجه 1325 هَ. ق. 1908/ م. او راست : حاشیه بر رسائل شیخ مرتضی انصاری و بر شرح لمعه و«مقدمةالواجب » و دیوان شعر. ( اعیان الشیعه ج 27 ص 290 ) ( شعراء الحله خاقانی ج 2 ص 123 ) ( معجم المؤلفین ).
حسین قزوینی . [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن معصوم بن میر فصیح حسینی تبریزی . درگذشته ٔ 1207 هَ . ق . 1793 م . استاد بحرالعلوم درگذشته ٔ 1212 هَ. ق . او راست : اختیارالمذهب و جز آن . (ذریعه ج 1 ص 180 و 366 و 373) (روضات ص 183) (نجوم السماء ص 217) (اعلام زرکلی ج دوم ص 247). و رجوع به قزوینی حسین شود.
حسین قزوینی . [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن حسن بن معصوم قزوینی شیرازی متخلص به «حسینی ». متوفی 1249 هَ . ق . او راست : دو مثنوی «اشترنامه » و «الهی نامه » و جز آنها. (ذریعه ج 2 ص 284 و ج 7 ص 257).
حسین قزوینی . [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ] (اِخ ) ابن سید مهدی بن حسن بن احمد حسینی حلی فقیه اصولی ادیب شاعر. متولد در حله 1268 هَ . ق . 1852/ م . و متوفی در 21 ذیحجه 1325 هَ . ق . 1908/ م . او راست : حاشیه بر رسائل شیخ مرتضی انصاری و بر شرح لمعه و«مقدمةالواجب » و دیوان شعر. (اعیان الشیعه ج 27 ص 290) (شعراء الحله خاقانی ج 2 ص 123) (معجم المؤلفین ).
حسین قزوینی . [ ح ُس َ ن ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسین مکنی به ابوعلی شاعر است و دیوان دارد. (هدیة العارفین ج 1 ص 332).
کلمات دیگر: