کلمه جو
صفحه اصلی

رهطه

لغت نامه دهخدا

( رهطة ) رهطة. [ رُ هََ طَ ] ( ع اِ ) رهطاء. ( ناظم الاطباء ). به معنی رهطاء است که یکی از سوراخهای کلاکموش است. ( از تاج العروس ). راهطاء. ( از اقرب الموارد ). یکی از سوراخ های کلاکموش که از آن خاک خانه را بیرون کشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به رهطاء و راهطاء شود.

رهطة. [ رُ هََ طَ ] (ع اِ) رهطاء. (ناظم الاطباء). به معنی رهطاء است که یکی از سوراخهای کلاکموش است . (از تاج العروس ). راهطاء. (از اقرب الموارد). یکی از سوراخ های کلاکموش که از آن خاک خانه را بیرون کشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به رهطاء و راهطاء شود.



کلمات دیگر: