جمع رهمه .
رهم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رهم . [ رِ هََ ] (ع اِ) ج ِ رِهمَة. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ). رجوع به رهمة شود.
رهم. [ رَ ] ( ع مص ) باران آمدن. ( دهار ). باران اندک آمدن. ( تاج المصادر بیهقی ).
رهم. [ رِ هََ ] ( ع اِ ) ج ِ رِهمَة. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( غیاث اللغات ). رجوع به رهمة شود.
رهم. [ رِ هََ ] ( ع اِ ) ج ِ رِهمَة. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( غیاث اللغات ). رجوع به رهمة شود.
رهم . [ رَ ] (ع مص ) باران آمدن . (دهار). باران اندک آمدن . (تاج المصادر بیهقی ).
کلمات دیگر: