( رهوکة ) رهوکة. [ رَهَْ وَک َ ] ( ع اِمص ) فروهشتگی و سستی بندهای اعضا در رفتن و مضطرب شدن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
رهوکه
لغت نامه دهخدا
رهوکة. [ رَهَْ وَک َ ] (ع اِمص ) فروهشتگی و سستی بندهای اعضا در رفتن و مضطرب شدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: