سرود سرا ی

( سرود سرا ی ) ( صفت ) آنکه سرود خواند سراینده مغنی .

سرودسرای. [ س ُ س َ ] ( نف مرکب ) نغمه سرای. ( آنندراج ). آوازخوان :
سرودگوی شد آن مرغک سرودسرای
چو عاشقی که به معشوق خود دهد پیغام.بساط باغ کن از گونه گونه حله بزم
سرای خلد کن از نغمه سرودسرای.شود به بستان دستان زن سرودسرای
به عشق بر گل خوشبوی بلبل خوشدم.با همه نیکوی سرودسرای
رودسازی برقص چابک پای.