چیره گردیدن

مسلط شدن . غلبه یافتن . فاتح آمدن .

چیره گردیدن. [ رَ / رِگ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) مسلط شدن. غلبه یافتن. فائق آمدن. چیره شدن. اِغرنداء. ( منتهی الارب ) :
وگر چیره گردد هوا بر خرد
خردمندت از مردمان نشمرد.گرت چیره گردد بر ایشان زبان
گذشتی ز تیمار و رستی ز جان.که گر برخرد چیره گردد هوا
نیابد ز چنگ هوا کس رها.چو بر دل چیره گردد مهر جانان
به ازدوری نباشد هیچ درمان.چون مرد افتد با خردی تمام ، و قوت خشم و قوت آرزو بر وی چیره گردند قوت خرد منهزم گردد و بگریزد و ناچار آن کس در غلط افتد. ( تاریخ بیهقی ).
چو بر تن چیره گردد دردمندی
فرودآید سهی سرو از بلندی.کاشتران قربان همی کردند تا
چیره گردد تیغشان بر مصطفی.عماً قریب لشکر مغول بر ملک بغداد چیره گردند. ( رشیدی ). داد ستمدیدگان بدهد تا ستم کنندگان چیره نگردند. ( مجالس سعدی ص 21 ).