فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">رهف. [ رَ ] ( ع مص ) تنک کردن شمشیر و تیز کردن آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تنک کردن شمشیر را. ( از اقرب الموارد ).<br><hr>رهف. [ رَ هََ ] ( ع مص ) رهافة. تنک گردیدن. ( منتهی الارب ). نازک و لطیف گردیدن. ( از اقرب الموارد ).</div>

رهف. [ رَ ] ( ع مص ) تنک کردن شمشیر و تیز کردن آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تنک کردن شمشیر را. ( از اقرب الموارد ). رهف. [ رَ هََ ] ( ع مص ) رهافة. تنک گردیدن. ( منتهی الارب ). نازک و لطیف گردیدن. ( از اقرب الموارد ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">رهف .</span> [ رَ ] (ع مص ) تنک کردن شمشیر و تیز کردن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تنک کردن شمشیر را. (از اقرب الموارد).<br></p>

رهف . [ رَ ] (ع مص ) تنک کردن شمشیر و تیز کردن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تنک کردن شمشیر را. (از اقرب الموارد).

<p><span class=""hl"">رهف .</span> [ رَ هََ ] (ع مص ) رهافة. تنک گردیدن . (منتهی الارب ). نازک و لطیف گردیدن . (از اقرب الموارد).<br></p>

رهف . [ رَ هََ ] (ع مص ) رهافة. تنک گردیدن . (منتهی الارب ). نازک و لطیف گردیدن . (از اقرب الموارد).