ایوان پیتروویچ پاولوف (به روسی: Иван Петрович Павлов) (زادهٔ ۱۴ سپتامبر ۱۸۴۹ در ریازان، روسیه - درگذشتهٔ ۲۷ فوریه ۱۹۳۶) عصب شناس، فیزیولوژیست، روان شناس و پزشک روس است. پاولف در سال ۱۹۰۴ برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد. شهرت وی، بیشتر، از کارهای او در زمینه بازتاب شرطی، ناشی می شود.
به سوی روانشناسی و روانپزشکی علمی (دو جلد)؛ اثر هاری کی ولز؛ ترجمهٔ نصرالله کسرائیان ۱۳۶۳
پاولوف؛ انتشارات خوارزمی
کارهای اساسی پاولوف؛ ترجمهٔ مصطفی مفیدی
روانشناسی از دیدگاه واقع گرایی (مجموعه مقالات) در ارتباط با روانشناسی پاولوفی؛ اثر امیرحسین آریان پور
ایوان پاولف، در شهر ریازان کشور روسیه، به دنیا آمد. پدرش کشیش جوان و فقیری بود که با باغبانی، روزگار می گذراند و علاقه زیادی، به کتاب و مطالعه داشت. ایوان، نوشتن را در ۵ سالگی آموخت. در ۱۱ سالگی، به مدرسه کلیسای ریازان رفت؛ اما آنجا را رها کرد و در دانشگاه سن پترزبورگ به تحصیل علوم طبیعی پرداخت و در سال ۱۸۹۸ درجه دکتری، دریافت کرد.
گرایش او به علوم طبیعی ناشی از اندیشه های روشنفکران انقلابی روس به ویژه پیسارف بود و کتاب «انعکاس های مغز» اثر آی. ام. سچنوف بنیان گذار فیزیولوژی روسیه که در آموزشگاه مذهبی خوانده بود به آشنایی او با پیشرفت های علمی آن زمان کمک زیادی کرد.
پاولف در دانشگاه استادان برجسته ای داشت: مندلیف در شیمی معدنی، باتلروف در شیمی آلی و به ویژه آی. اف. تیسون در فیزیولوژی که کمک زیادی در تبدیل پاولف به بزرگترین دانشمند آزمایشگر زمان خود کرد.او در دانشگاه سن پترزبورگ فیزیولوژی حیوانی را به عنوان رشته اصلی و شیمی را رشته فرعی خود انتخاب کرد و نخستین تحقیق خود را دربارهٔ فیزیولوژی اعصاب لوزالمعده به انجام رساند.
به سوی روانشناسی و روانپزشکی علمی (دو جلد)؛ اثر هاری کی ولز؛ ترجمهٔ نصرالله کسرائیان ۱۳۶۳
پاولوف؛ انتشارات خوارزمی
کارهای اساسی پاولوف؛ ترجمهٔ مصطفی مفیدی
روانشناسی از دیدگاه واقع گرایی (مجموعه مقالات) در ارتباط با روانشناسی پاولوفی؛ اثر امیرحسین آریان پور
ایوان پاولف، در شهر ریازان کشور روسیه، به دنیا آمد. پدرش کشیش جوان و فقیری بود که با باغبانی، روزگار می گذراند و علاقه زیادی، به کتاب و مطالعه داشت. ایوان، نوشتن را در ۵ سالگی آموخت. در ۱۱ سالگی، به مدرسه کلیسای ریازان رفت؛ اما آنجا را رها کرد و در دانشگاه سن پترزبورگ به تحصیل علوم طبیعی پرداخت و در سال ۱۸۹۸ درجه دکتری، دریافت کرد.
گرایش او به علوم طبیعی ناشی از اندیشه های روشنفکران انقلابی روس به ویژه پیسارف بود و کتاب «انعکاس های مغز» اثر آی. ام. سچنوف بنیان گذار فیزیولوژی روسیه که در آموزشگاه مذهبی خوانده بود به آشنایی او با پیشرفت های علمی آن زمان کمک زیادی کرد.
پاولف در دانشگاه استادان برجسته ای داشت: مندلیف در شیمی معدنی، باتلروف در شیمی آلی و به ویژه آی. اف. تیسون در فیزیولوژی که کمک زیادی در تبدیل پاولف به بزرگترین دانشمند آزمایشگر زمان خود کرد.او در دانشگاه سن پترزبورگ فیزیولوژی حیوانی را به عنوان رشته اصلی و شیمی را رشته فرعی خود انتخاب کرد و نخستین تحقیق خود را دربارهٔ فیزیولوژی اعصاب لوزالمعده به انجام رساند.
wiki: ایوان پاولف