ایرج فاضل

ایرج فاضل (زاده ۱۳۱۸ در اردستان - اصفهان) رئیس سابق سازمان نظام پزشکی ایران است. او وزیر فرهنگ و آموزش عالی در دولت اول موسوی و همچنین وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در دولت اول اکبر هاشمی رفسنجانی بود که توسط مجلس سوم استیضاح و برکنار شده و رضا ملک زاده جایگزین وی گردید. او تا خرداد ماه ۱۳۹۰ عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بود.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
در تاریخ سوم شهریورماه ۱۳۹۶ با کسب ۲۰۹ رای به عنوان رئیس سازمان نظام پزشکی انتخاب گردید.
وی فوق تخصص جراحی عروق دارد و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.
وی پس از سرکوب اعتراضات مردمی در سال ۱۳۸۸ با انتشار بیانیه شدیدالحنی به انتقاد از رویه مقامات جمهوری اسلامی پرداخت. وی در آذر ۱۳۸۸ توسط محمود احمدی نژاد از ریاست فرهنگستان علوم پزشکی، که مدت نوزده سال مسئولیت آن را بر عهده داشت، کنار گذاشته شد.

ایرج فاضل (۱۳۱۸ /۱۹۳۹م) جرّاج برجسته ایرانی.
• «من تصوّر نمی کنم که پزشک نیاز به روز داشته باشد. معمولاً نامگذاری روزها برای حرفه ها و گروه هایی است که جامعه آن را زیاد نمی شناسد و با این کار سعی می کنند که تلاش و توانِ تخصّصی افرادِ آن حرفه را به اجتماع بشناسانند... به نظرم چیزی که لازم است، نامگذاری روزی به نام «اخلاق پزشکی» است. آنچه بسیار نیاز داریم - نه تنها در رشتهٔ پزشکی - اخلاق و انسانیّت است؛ مؤلفه ای که جامعه از کمبود آن رنج می برد. دروغگویی، اختلاس، انحراف و همهٔ اینگونه مسایلی که جامعهٔ ما به شدّت گرفتارِ آن است و خُسرانِ عظیمی به همراه دارد، باید مسئولانِ کشور را نگران کند».از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳• «عمرِ طبابت به اندازهٔ عمرِ بیماری است و طبابت چیزی نیست که با نامگذاری یک روزِ خاص بتوان زحمات تلاشگران این قشر را متذکر شد».از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳• «جامعهٔ پزشکی به دلیلِ حسّاس بودنِ حرفه اش باید سخت به اصول و اخلاق پزشکی پایبند باشد.از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳• «باید بیشترین احترام، خضوع و خشوع را در برابرِ هر بیمار از هر طبقه ای داشته باشم و سعی کنم اگر در درمانِ بیماری وی ناتوان هستم ولی او را راضی و خشنود از مطب روانهٔ خانه کنم».از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳• «غرور در برابرِ بیمار وحشت انگیز است و باید فروتنی جایگزین آن شود. هرگز و تحتِ هیچ شرایطی دوبیمار در حضورِ همدیگر و با هم معاینه نکنیم. بیماران بسیار علاقه دارند که اسرارشان را فردِ دیگری جز پزشکِ درمانگرِ وی نداند».از روزنامهٔ شرق، شمارهٔ ۲۰۹۴، ۱ شهریور ۱۳۹۳