آینده. آینده بعدی از هستی بشر است که در فراسوی لحظهٔ «حال» گسترش می یابد و همچون اصلی در انجام اقدامات در نظر گرفته می شود. این مفهوم برخورداری از طرح، اهداف، نیات، غایات و مفاهیم را برای آدمی به همراه می آورد. آینده مدت زمانی نا محدود پس از حال حاضر است نمی شود در ان زندگی کرد که ورود به آن به دلیل وجود زمان و قوانین فیزیک اجتناب ناپذیر است. مفهوم آینده در علوم آینده پژوهی، فیزیک، فلسفه، روانشناسی و دین کاربرد دارد. همچنین در آثار هنری و ادبی مانند داستان ها و فیلم ها به کار برده می شود و یکی از آرزوهای بشر پیش بینی آینده می باشد.
حوزه آینده پژوهی حوزه پژوهشی پیچیده، پر دامنه و جهان گستری است که مسائل و مباحث پیش رو در آینده را کانون توجه و تمرکز اصلی خود قرار می دهد.
آینده نگری تقریباً معادل لفظ تدبیر است. تدبیر به معنای بررسی کردن عواقب کارها و مصالح را سنجیدن و بر طبق آن عمل کردن است.
تعریف اصطلاحی: آینده نگری یعنی گسترش افق دید خود و دیدن پشت پرده مسائل و هم چنین زمانی که شخص در آن است یعنی در زمان حال، آینده را دیدن که نتیجه آن، چاره اندیشی برای رخدادهای احتمالی است.
wiki: محمود افشار یزدی در سال ۱۳۰۴ شمسی بنیان نهاده شد.
مجله آینده طی ۱۹ سال و در دو دوره زمانی با مدیریت محمود افشار (۴ سال) و سپس فرزندش
ایرج افشار (۱۵ سال) منتشر شد.در سال اول مجله در ۱۲ شماره، از تیرماه ۱۳۰۴ تا مهرماه ۱۳۰۵ شمسی منتشر شد، انتشار مجله آینده در سال دوم در ۱۲ شماره و از دی ماه ۱۳۰۵ تا اسفند ۱۳۰۶ شمسی، ادامه یافت.همچنین فعالیت این مجله بعد از ۱۷ سال تعلیق در سال سوم با انتشار ۱۶ شماره و از مهر ماه ۱۳۲۳ تا اسفند ۱۳۲۴ پیگیری شدانتشار سال چهارم را محمود افشار از ابتدای مهر ۱۳۳۸ آغاز کرد و در مجموع ۶ شماره انتشار یافت.نشر مجله آینده از اردیبهشت ۱۳۳۹ تا آغاز فروردین ۱۳۵۸ متوقف شد.ایرج افشار سال های پنجم تا نوزدهم مجله را از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۲ از سر گرفت.
برخی از نویسندگان مجله آینده در دوره و سال های مختلف عبارت بودند از: سید حسن تقی زاده، ذکاءالملک فروغی، محمد مصدق، ایراندخت تیمورتاش، محمود افشار یزدی، علی اکبر داور، غلامرضا رشید یاسمی، علی دشتی، نصرالله فلسفی، مجتبی مینوی، عباس اقبال، حسن مشرف الدوله نفیسی، محمود عرفان و مصطفی فاتح (چیره)، مستشارالدوله صادق، ادیب السلطنهٔ سمیعی، علی اصغر حکمت، قاسم غنی، اللهیار صالح، حسین مکی، ارسلان خلعت بری، فریدون کشاورز، شمس الدین مصاحب و… از نویسندگان این مجله بودند