آکیرا کوروساوا. آکیرا کوروساوا (به ژاپنی: 黒澤 明) (زادهٔ ۱۹۱۰– درگذشته ۱۹۹۸) کارگردان، نویسنده و تهیه کننده ژاپنی بود.
• «بیش از پانصد نفر به آگهی شغل دستیارکارگردان جواب داده بودند. ظاهراًدوسوم داوطلبان براساس مقاله های شان رد شده بودند، ولی بیش از ۱۳۰ نفر برای دوردوم در حیاط جمع شده بودند. می دانستم که از میان همه اینها فقط پنج نفر عملاً استخدام می شوند. دیگر میل نداشتم امتحان دوم را بگذرانم. اولین قسمت امتحان ها فیلمنامه نویسی بود. به گروه هایی تقسیم می شدیم وموضوعی برای نوشتن به ما داده می شد. کمی پس از یک ماه نامه دیگری دربارهٔ یک امتحان سوم پی.سی. ال دریافت کردم. این آخرین امتحان بود. با این حال، یک هفته بعد شغل را به من پیشنهاد دادند. بااین که فکر می کردم۵ نفر استخدام می شوند، روز ملحق شدنم به کمپانی خودرا میان ۲۰ نفر تازه استخدام شده دیدم. فکر کردم خیلی عجیب است. تا این که گفتند امتحاناتی در روزهای دیگری برای استخدام پنج نفر دستیار فیلمبردار، ۵ نفر دستیار صدا، ۵ نفر دستیار اداری همراه با ۵ نفر دستیار کارگردان گرفته شده است. با این وظایفی که به عنوان دستیار کارگردان تازه به من داده شد، تصمیم گرفتم کاررا ترک کنم. پدرم گفته بود به هرچه دست می زنم به تجربه اش می ارزد.» ->
شبیه یک شرح حال• «نمی توانید یک کارگردان سینما باشید مگر همه جنبه ها را و مرحله های روند تولید فیلم را بشناسید. کارگردان فیلم مانند یک فرمانده خط اول جبهه است. او محتاج دانش کامل از هرمرحله نظام است و اگر نتواند هرجوخه را فرماندهی کند تمام ارتش را نمی تواند رهبری کند.» ->
شبیه یک شرح حال• «وقتی در میان زندانیان و گردانندگان اردوگاه های کار اجباری بنگرید، حیواناتی را پیدا می کنید که در تخیل نمی گنجند. معتقدم که ممیزین زمان جنگ در وزارت کشور نمونه ای از این پدیده بودند. در حقیقت آنها بودند که باید پشت میله ها حبس می شدند. اکنون تمام تلاشم را می کنم تا خشمی را که نوشته ام را دربارهٔ آنان بیدار می کند فرو بنشانم، ولی حقیقت فکر کردن دربارهٔ آنها وهمه آن مسائل باعث می شود که از خشم بلرزم. اینقدر تنفرم از آنها عمیق است. در حوالی پایان جنگ قراری با برخی از دوستانم گذاشتم: اگر به نقطه ای رسیدیم که مسئله مرگ پر افتخار صد میلیون مطرح شد و هر ژاپنی باید خودکشی می کرد. قول دادیم در مقابل وزارت کشور یکدیگر را ملاقات کنیم و قبل از خودکشی ممیزین را بکشیم. باید صحبتم را دربارهٔ ممیزین در اینجا به پایان ببرم. مرا زیاد هیجان زده می کند، و این برای من خوب نیست.» ->
شبیه یک شرح حال• «به محض اتمام فیلم سوگاتا سانشیرو این فیلم به وزارت کشورارائه شد ومن باید برای امتحان می رفتم. ممتحنین البته همان ممیزین بودند. همراه آنان چند کارگردان تثبیت شده، شورای ممتحنین را تشکیل می دادند. برای امتحان من اینها شامل یاما- سان، یاسوجیروازو و توموتا ساکا می شدند؛ ولی یاما- سان کارداشت ونتوانست بیاید. مراپیش خود صدا کرد تا به من اطمینان دهد که همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت، چون ازو آنجا خواهد بود؛ ولی مانند یک سگ یک دنده به جنگ میمون های مصر اداره ممیزی رفتم. بدخواهی شان مرا به نهایت تحملم رساند. حس کردم رنگ صورتم عوض شده وکاری نمی توانستم بکنم. حرام زاده ها! بروید به جهنم! به این فکرها بودم که ناخواسته بلند شدم، ولی به محض این که این کار را کردم، ازو هم بلند شد وشروع به صحبت کرد:اگر نمره عالی بیست باشد، سوگاتا سانشیرو بیست ویک می گیرد! تبریک کوروساوا! ازو بی توجه به ممیزین، به سوی من آمد، نام رستوران گینزا رادر گوشم زمزمه کرد و گفت: «برویم و جشن بگیریم.» ->
شبیه یک شرح حال• «ممیزین از دفترهایشان در وزارت کشور اخراج شده ودر مکانی دیگر جمع شده بودند. اینجا مشغول سوزاندن کاغذهایشان در جعبه های حلبی بودند وپایه های صندلی شان را می بریدند تا آتش را افروخته نگه دارند. منظره همه این قدرت که به چنین فقری دچار شده بود تقریباً همدردی مرا برانگیخت.» ->
شبیه یک شرح حال• «درهمان ماهی که سوگاتاسانشیرو- قسمت دوم در سینماها توزیع شد، من ازدواج کردم. دقیق تر بگویم، در۱۹۴۵ درسی وپنج سالگی من بابازیگری به نام یوکویاگوچی طی مراسمی در سالن عروسی معبد میجی در توکیو ازدواج کردم. والدینم که به محله آکیتا نقل مکان داده شده بودند، نتوانستند در ازدواجم شرکت کنند. روز پس از مراسم، هواپیماهای آمریکایی که برعرشه ناوها بودند حمله عظیمی به توکیوکردندودر بمباران هواپیماهای ب-۲۹ معبد میجی شدیداً شعله ور شد. نتیجه این شد که ما حتی یک عکس هم از عروسی مان نداریم. ازوداج ما واقعه پراظطرابی بود. در طول مراسم آژیرحمله هوایی مرتباًنواخته می شد.» ->
شبیه یک شرح حال• «من وهمسرم زندگی زناشویی خود را شروع کردیم که برای او حتماً یک تجربه سهمگین بود. حرفه اش رابه عنوان یک بازیگربرای ازدواج رها کرده بود، ولی آنچه او نمی دانست این بود که حقوق من کمتر از یک سوم حقوق اوبود. او هرگز تصور نمی کرد که حقوق یک کارگردان اینقدر پایین باشد وزندگی ما سفر دریک واگن اسبی شعله ور شد. به هرحال بدون این پرداخت مجزا، در شروع زندگی زناشویی ام با دشواری های مالی عظیمی روبرو شدم. حتی خودم را مجبور کردم که در آن واحد ۳ فیلمنامه بنویسم. شاید تنها دلیلی که باعث شد بتوانم این کار را انجام دهم این بود که هنوزجوان بودم، ولی واقعاً به نهایت خستگی مفرط رسیدم.» ->
شبیه یک شرح حال• «هنگامی که برای بازگشت به توکیو آماده می شدم، پدرم کیف پشتی ای پر از برنج به من داد. چون به شیوه دردناکی احساس پدرم را می فهمیدم که می خواست زن حامله ام حداقل برنج برای خوردن داشته باشد، قبول کردم که با من مثل یک حیوان بارکش رفتار شود. آنقدر سنگین بود که اگر ماهیچه هایم راشل می کردم، از پشت می افتادم. با این بار سنگین سوار ترن شدم، که مانند یک جعبه ساردین از مسافر پر بود. در میان راه در ایستگاهی یک درجه دار ارتش وزنش به زور وارد ترن شلوغ شدند، زنی دربارهٔ شیوه زورگویی شان اعتراض کرد ومرد به او پرید که:چطور جراًت می کنی بایک سرباز ارتش سلطنتی این طوری صحبت کنی؟ زن هم جواب داد:وبه عنوان یک سرباز ارتش سلطنتی، فکر می کنی چه کار می کنی؟ درجه دار حرفی نزد وتاتوکیو محجوبانه ساکت ماند. این واقعه این احساس قوی را به من داد که ژاپن جنگ راباخته است.» ->
شبیه یک شرح حال• «درحالی که دربارهٔ اوضاع تاًسف بارم فکرمی کردم تا خانه در کوما پیاده رفتم. نتیجه گرفتم برای مدتی باید برنج سرد بخورم وخودم را تسلیم این واقعیت کردم. تصمیم گرفتم هیجان زده شدن بی فایده است وبرای ماهیگیری به رودخانه تاماگاوا رفتم. قلاب را به آب انداختم. فوراً به چیزی گرفت وپاره شد. من که قلاب ونخ جایگزین نداشتم با عجله آن را کنار گذاشتم. با فکر این که بدشانسی همین است، به سوی خانه رفتم. بادلی گرفته به خانه رسیدم و حالش را نداشتم در ورودی را باز کنم. ناگهان زنم بیرون پرید تبریک می گویم! من بدون این که متوجه باشم اوقاتم تلخ بود، گفتم:برای چی؟ زنم گفت:راشومون جایزه اول را برده. راشومون جایزه اول فستیوال بین المللی فیلم ونیز را از آن خود کرده بود ومن دیگرنباید برنج سرد می خوردم. دوباره فرشته ای پدید آمد. من حتی نمی دانستم راشومون به فستیوال ونیز فرستاده شده است. نماینده ایتالیا فیلم رادر ژاپن دیده بود وبه ونیز سفارش کرده بود. مانند این بود که برچهره خواب آلود سینمای ژاپن آب سرد ریخته شود.» ->
شبیه یک شرح حال• «هنگامی که روی فیلم فرشته مست کار می کردم، پدرم درگذشت. تلگرامی دریافت کردم که سریعاً مشرف به موت است، ولی آن چنان به من فشار می آمد که فیلم را برای تاریخ توزیع از پیش تعیین شده تمام کنم که نتوانستم به کنار بالینش در منطقه آلینکا بروم.» ->
شبیه یک شرح حال 