آن که بزند ستور را و پروا نکند که کجا رسد .
لفته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( لفتة ) لفتة. [ ل ُ ف َ ت َ ] ( ع ص ) آنکه بزند ستور را و پروا نکند که کجا رسد. ( منتهی الارب ).
لفتة. [ ل ُ ف َ ت َ ] (ع ص ) آنکه بزند ستور را و پروا نکند که کجا رسد. (منتهی الارب ).
دانشنامه عمومی
به معنی گریز زدن به اتفاقی (توجه کردن به موردی)
پیشنهاد کاربران
شکوه مند😇😇😇
توجه کردن
از التفات گرفته شده
از التفات گرفته شده
کسی که در انجام کاری زیاد کاهلی می کند. از لفت دادن.
کلمات دیگر: