<div class="boxBd">هفا. [ هََ ] ( ع اِ ) باران که باری بارد و باری ایستد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).</div>

هفا. [ هََ ] ( ع اِ ) باران که باری بارد و باری ایستد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">باران که باری بارد و باری ایستد</div>

باران که باری بارد و باری ایستد

فرهنگ فارسی

هَفَا : هَفْواً و هَفْوَةً و هَفَوَاناً [هفو]: گرسنه شد، شتاب کرد، بدنبال چیزى رفت<br> - الطّائِرُ: پرنده بال زد و پرواز کرد<br> - الظّلیمُ: شتر مرغ دوید<br>

هَفَا : هَفْواً و هَفْوَةً و هَفَوَاناً [هفو]: گرسنه شد، شتاب کرد، بدنبال چیزى رفت - الطّائِرُ: پرنده بال زد و پرواز کرد - الظّلیمُ: شتر مرغ دوید

پیشنهاد کاربران

"هَفا فی المشی هَفْواً وهَفَواناً: یکبار تند و یکبار کند راه رفتن، دویدن با شتاب و کندی ( لسان العرب )<br>

"هَفا فی المشی هَفْواً وهَفَواناً: یکبار تند و یکبار کند راه رفتن، دویدن با شتاب و کندی ( لسان العرب )