بیکران

ازل , بلا حدود , غیر محدد , هائل , واسع

بی کرانه، بی پایان، نامحدود
( صفت ) بی پایان نامحدود .

(کَ ) (ص مر. ) بی پایان ، نامحدود.

بی کران. [ ک َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + کران ) بی کرانه. بی حد. بی نهایت. ( آنندراج ). بی پایان. غیرمحدود. ( ناظم الاطباء ). نامحدود :
نعمتش پاینده باد و دولتش پیوسته باد
دولت او بی کران و نعمت او بی کنار.عمر تو بادا بی کران سود تو بادا بی زیان
همواره بادا جاودان در عز و ناز و عافیه.باد عمرت بی زوال و باد عزت بی کران
باد سعدت بی نحوست باد شهدت بی شرنگ.پند گیر از شعر حجت وز پس ایشان مرو
تا نمانی عمرهای بی کران اندر کرب.نبشته چو با گفته جمع آمدی
و گرچند بس بی کران باشدی.... چو اکرام و افضال تو بی کران
چو انعام و احسان تو بی حساب.ای پسر در دلبری بسیار شد نیرنگ تو
بی کنار و بی کران شد صلح ما و جنگ تو. || سخت بسیار. ( یادداشت بخط مؤلف ). فراوان.بی شمار. ( یادداشت مؤلف ). بی مر. بی اندازه :
بتو بخشم این بی کران گنجها
که آورده ام گرد با رنجها.به بیچارگی باژ و ساو گران
پذیرفت با هدیه بی کران.سپه کش چو رستم سپه بی کران
بسی نامداران و جنگاوران.سپاهی در آن شهر بد بی کران
دلیران رومی و گندآوران.چو لشکر بود اندک و یار بخت
به از بی کران لشکر و کار سخت.یکی نامه با این همه خواسته
در او پوزش بی کران خواسته.فلک چاکر مکنت بی کرانش
خرد بنده خاطر هوشیارش.پیمبر شبانی بدو داد از امت
به أمر خدا این رمه بی کران را.و با بی کران خواسته و برده سوی عراق بازآمد. ( مجمل التواریخ والقصص ).
چو انبوه شد لشکر بی کران
عدد خواست از نام نام آوران.هر امیری داشت خیل بی کران
تیغها را برکشیدند آن زمان..... چنین شخصی که یک طرف از نعمت او شنیدی در چنان وقتی نعمت بی کران داشت. ( گلستان ). یکی از پادشاهان گفتش مینماید که مال بی کران داری. ( گلستان ). دانشمندی را دیدم بکسی مبتلا شده... جور فراوان بردی و تحمل بی کران کردی. ( گلستان ).

بی کرانه، بی پایان، نامحدود.