کلمه جو
صفحه اصلی

هفت صندوق

لغت نامه دهخدا

هفت صندوق. [ هََ ص َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش ضیأآباد شهرستان قزوین که 479 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و چشمه و محصول عمده اش غله ، انگور، قیسی ، بادام و لبنیات است. امامزاده ای به نام هفت زیارتگاه دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ).

دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۶°۱۰′۲۶″شمالی ۴۹°۲۹′۳۰″شرقی / ۳۶٫۱۷۳۹۹°شمالی ۴۹٫۴۹۱۶۷°شرقی / 36.17399; 49.49167
هفت صندوق، روستایی از توابع بخش ضیاءآباد شهرستان تاکستان در استان قزوین ایران است.
این روستا در دهستان دودانگه علیا قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۴ نفر (۱۱خانوار) بوده است.

پیشنهاد کاربران

دسته هفت صندوقی؛گروه های نمایشی دوره گردی بودند که با اجرای نمایش های روحوضی، اسباب سرگرمی و خنده مردم فراهم میکردند. این گروها وسایل و ابزار خود را در صنوق هایی می نهادند. پر جاذبه ترین ها و کامل ترین گروه ها آنهایی بودند که هفت صندوق داشتند.
به هریک از بازیگران گروه ( قوال ) یا ( قوالک ) نیز گفته اند


کلمات دیگر: